www.info-ogrody.plwww.info-ogrody.pl
Obrazek
Wyszukaj w serwisie:
Aktualności Rośliny ogrodowe Architektura ogrodu Pielęgnacja ogrodu Porady rss
Strona główna Sprzęt ogrodniczy Forum ogrodnicze Wydarzenia Reklama w serwisie Kontakt
Kategorie artykułów

Tulipany - kwiaty, które krótko kwitną, ale długo mogą zdobić ogród - jak tego dokonać?

Autor: Info - Ogrody / Data: 2011-03-16

To jedne z najbardziej popularnych kwiatów rosnących w domach i ogrodach. Tulipan (Tulipia) jest wieloletnią rośliną cebulową. Istnieje kilkanaście tysięcy odmian tych kwiatów. Niestety, okres kwitnienia, który zaczyna się wczesną wiosną, trwa tylko kilkanaście dni. Mimo tego, odpowiednio dobierając odmiany do ogrodu, można cieszyć się  widokiem kwitnących tulipanów od marca do maja. Jest to kwiat, który świetnie prezentuje się na ogrodowych rabatach, w grupie, ale równie efektownie wygląda w bukiecie lub wazonie jako kwiat cięty. Tulipan należy do rodziny Liliowatych, która należy do klasy jednoliściennych. Rośliny te wytwarzają tylko jeden liść zarodkowy, stąd pochodzi nazwa klasy. Rodzaje i gatunki występują tylko na półkuli północnej, a cechą charakterystyczną ich budowy jest to, że zwykle posiadają cebulę właściwą, a niekiedy kłącze.

Pochodzenie rośliny

Tulipan w stanie naturalnym występuje głównie na terenie kontynentu azjatyckiego – począwszy od Japonii, poprzez północno – wschodnie Chiny, Azję Środkową, następnie Bliski Wschód i dalej, w mniejszym stopniu z terenów północnej Afryki oraz południowej Europy.

Jego nazwa wywodzi się od perskiego słowa dolbend, którym określa się materiał na turban, noszony na głowie przez mężczyzn, przypominający kształtem kwiat tulipana.

 

Podział – grupy tulipanów

Na kuli ziemskiej istnieje ok. 120 gatunków oraz 15 tysięcy odmian tulipanów. Tak wielka ich ilość wynika z faktu, iż od początku uprawy, ogrodnicy niewątpliwie zafascynowani urodą tych kwiatów próbowali, poprzez krzyżowanie uzyskiwać kwiaty o nowych kształtach, wielkościach i barwach.

W tak długim okresie czasu powstało bardzo wiele nowych odmian tulipanów. Dlatego wzięto pod uwagę cechy charakterystyczne dla poszczególnych odmian czyli barwę, wielkość oraz kształt kwiatów, termin kwitnienia, pochodzenie, a także zakres zastosowania i dokonano usystematyzowania, co niewątpliwie ułatwia poruszanie się w gąszczu odmian występujących np. w handlu.

Kierując się wyżej wymienionymi kryteriami wyodrębniono 15 grup. Jednak  same grupy, jak również ich skład ulegają ciągłym zmianom.

Oto grupy obowiązujące obecnie:

Grupa 1 - pojedyncze wczesne. Powstała jako krzyżówka grup Duc van Tol oraz Mendla. Tulipany z tej grupy należą do najwcześniej kwitnących ze wszystkich grup (wcześniej kwitną tylko tulipany botaniczne).

Niezwykle urodziwe, sześciopłatkowe kwiaty, najczęściej jednobarwne, niekiedy z obwódką w innym kolorze, osiągają od około 25 do 30 cm wysokości. Zakwitają w kwietniu. Tulipany z tej grupy bardzo dobrze prezentują się na rabatach.

Grupa 2 - pełne wczesne. Tulipany z tej grupy charakteryzują się dużą liczbą płatków, osiągają ok 30 cm wysokości, kwitną w kwietniu. Zalecane na rabaty oraz na tarasy w skrzynkach lub donicach.

Grupa 3 – Triumph. Kwiaty te uzyskano przez skrzyżowanie tulipanów z grup: Darwina i pojedynczych wczesnych. Powstały bardzo ciekawe kwiaty o matowych płatkach, niekiedy obrzeże zakończone w innym, kontrastowym kolorze.

Osiągają ok. 40 – 60 cm wysokości. W związku z charakterystyczną, mocną łodygą i wytrzymałością, stosowany na kwiat cięty. Kwitnie na przełomie kwietnia i maja.

Grupa 4 - mieszańce Darwina. Dokonując krzyżówki tulipanów Darwina i Fosteriana, holender Lefeber otrzymał roślinę o wysokim (ok. 50 - 60 cm), sztywnym pędzie, na szczycie którego znajduje się okazały, jednokolorowy - pomarańczowy, czerwony albo żółty kwiat.

Są to bardzo silne, odporne na choroby oraz plenne rośliny. Zakwitają na przełomie kwietnia i maja. Dodatkową zaletą tych tulipanów jest odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne.

Grupa 5 – fryzowane - Crispa. Bardzo popularna, powstała w latach 80 – tych XX wieku. Charakterystyczne dla niej to drobno postrzępione brzegi płatków kwiatów.

Śliczne, jednobarwne płatki, często z mocniej podkreślonymi smugami tego samego koloru albo jaśniejszymi obwódkami. Wysokość od ok. 30 do 50 cm. Kwitną w kwietniu i maju. Szczególnie efektownie prezentują się w wazonie, dlatego polecane są na kwiat cięty.

Grupa 6 - Viridiflora. Jest to grupa tulipanów, której kwiaty mają charakterystyczną zieloną barwę eksponowaną w postaci smug na płatkach. Znane od XVII wieku, dawniej była to grupa Darwina.

Odpowiednio aranżując wygląd rabaty, na zasadzie kontrastu można stworzyć bardzo ciekawą kompozycję w ogrodzie. Osiągają 30 do 60 cm wysokości. Zakwitają w drugiej połowie maja.

Grupa 7 - liliokształtne. Grupa tulipanów o charakterystycznych, oryginalnych wąskich i podłużnych, zaostrzonych na końcach płatkach, często wygiętych na zewnątrz. Tak ukształtowane płatki tworzą wysmukłe, eleganckie kielichy. Łodygi liliokształtnych tulipanów osiągają od 30 do 60 cm wysokości.

Ich delikatne, niepowtarzalne kwiaty, wcześniejszych odmian zakwitają w okresie koniec kwietnia, początek maja. Zalecane do hodowli na kwiat cięty zarówno w gruncie, jak i pod osłonami. W ogrodzie dobrze komponują się np. z różami na rabatach. Niestety są mało odporne na niskie temperatury.

Grupa 8 - pojedyncze późne (tzw. Cottage). Tulipany z tej grupy wyhodowano krzyżując stare tulipany Cottage i Darwina, otrzymano kwiaty charakteryzujące sie bardzo silnym wzrostem (do ok. 70 cm), sztywnym pędem oraz dużą trwałością. Kwiaty w tej grupie tulipanów mogą być w zależności od odmiany małe i duże, w różnych kolorach, a także w różnych kształtach.

Fot. Dorota

Kolorystycznie rośliny tej grupy, występują w szerokiej gamie barw, w tym niezwykle cenione prawie całkowicie czarne oraz nie często spotykane tulipany dwukolorowe. Okres kwitnienia przypada na drugą połowę maja. Kwiatami tej grupy często obsadzane są parkowe rabaty.

W ogrodzie tworzą ładne kompozycje z roślinami wieloletnimi. Jednak z powodu trwałości szczególnie zalecane są do uprawy na kwiat cięty.

Grupa 9 - Rembrandta. Jest to specyficzna grupa, powstała w wyniku skrzyżowania odmian z grupy Darwina i Breedera. Rośliny charakteryzują się niepowtarzalnymi, pstrokatymi smugami i paskami na płatkach.

Takie efektowne ubarwienie otrzymano w wyniku zarażenia roślin wirusami. Niestety wirus ten atakował również jednobarwne odmiany tulipanów. Obecnie można nabyć tulipany tej grupy jako odmiany bez wirusowe. Osiągają one wysokość do ok. 40 cm. Okres kwitnienia tulipanów Rembrandta przypada na drugą połowę maja.

Grupa 10 - papuzie. Niezwykły, można powiedzieć, że nawet ekstrawagancki wygląd kwiatu tulipanów papuzich, sugeruje podobieństwo do tych ptaków. Rzeczywiście duże i ciężkie płatki tych kwiatów, postrzępione, poskręcane i powyginane w fantazyjne kształty, a do tego w fantastycznych barwach, często z zielonym przebarwieniem, z postrzępionymi brzegami przypominają kolorowe papugi.

Tulipany te wyhodowano w XVII wieku, osiągają 40 – 60 cm wysokości, a kwiat może mieć nawet ok. 10 cm średnicy, kwitną w połowie maja. Doskonałe na kwiat cięty oraz do uprawy w pojemnikach.

Grupa 11 - pełne późne (tzw. peoniowe). Charakterystyczne, pełne, duże kwiaty o średnicy do 12 cm (podobne do piwonii) w barwach od bieli do purpury, niekiedy płatki o obrzeżach w kontrastowym kolorze.

Kwiaty niektórych odmian ładnie pachną. Osiągają od ok. 30 do 60 cm wysokości. Nadają się do uprawy na rabatach, jak również na kwiat cięty. Ponieważ kwiaty tulipanów pełnych późnych są stosunkowo ciężkie, mogą wymagać zabezpieczenia przed złamaniem, zwłaszcza po opadach. Kwitną w maju.

BOTANICZNE

Grupa 12 - Kaufmanna. Do tej grupy należą niewielkie, wczesne odmiany tulipanów o dużych kwiatach. Cechą charakterystyczną jest bardzo często występujące przebarwienie, przypominające trójkąt,najczęściej w kolorze czerwonym znajdujące się na zewnętrznych płatkach.

Często liście tych kwiatów mają równie, charakterystyczne brązowe smugi. Tulipany botaniczne rozpoczynają najwcześniej okres kwitnienia. Odmiany z tej grupy zakwitają w marcu. Rośliny uzyskują od 15 do 30 cm wysokości i szczególnie polecane są rabatki oraz do ogrodów skalnych.

Grupa 13 – Fostera (mieszańce fosteriana). Tulipany z tej grupy mają kwiaty złożone z dużych czerwonych płatków, które w czasie kwitnienia rozchylają się na zewnątrz, tworząc duże rozety.

Dodatkowym, niezwykle dekoracyjnym elementem kwiatów są ich liście, które często na skraju udekorowane są wąską, brunatną obwódką. Rośliny mają 30 do 40 cm wysokości i zakwitają w kwietniu.

Grupa 14 - Griega. Te bardzo dekoracyjne i różnorodne kolorystycznie tulipany, posiadają najczęściej dwukolorowe kwiaty. Owłosione pędy mające ok. 20 - 40 cm wysokości również stanowią element dekoracyjny, ponieważ mogą występować w różnych kolorach, często są brązowe, różowe albo fioletowe.

Duże, falujące liście ozdobione czerwono – brązowymi paskami lub kropkami. Okres kwitnienia rozpoczyna się na przełomie marca i kwietnia.

Grupa 15 - pozostałe gatunki botaniczne W skład tej grupy wchodzi kilkadziesiąt różnego rodzaju gatunków tulipanów i ich odmian.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Z powyższego podziału widać, że projektując wygląd ogrodu, w przypadku tulipanów szczególnie ważna jest znajomość terminów kwitnienia roślin.

Pomimo tego, iż okres ten jest krótki, można tak dobrać gatunki kwiatów, aby już od marca, aż do końca maja ciągle cieszyć się widokiem tych przepięknych i niezwykle dekoracyjnych roślin. Ogród udekorowany tulipanami może stanowić niewątpliwą atrakcję w okolicy.

Opis rośliny

Obecnie istnieje bardzo wiele odmian tulipanów, a ponieważ ciągle powstają nowe, dlatego spotykane są rośliny o coraz bardziej urozmaiconych kształtach, kolorach i ich kombinacjach oraz okresach w których zakwitają.

Część podziemną tulipana stanowi cebula, z której wyrasta pęd, który może osiągnąć od ok. 10 do nawet 90 cm wysokości, zakończony najczęściej jednym kwiatem.

Występują również odmiany, gdzie na rozgałęzionych w górnej części pędach, rosną dwa, lub nawet trzy kwiaty.

Kwiaty tulipana są obupłciowe, czyli zawierają jednocześnie słupki i pręciki, które ochraniane są przez okwiat, składający się z ułożonych w kształcie kielicha płatków – u tulipana zwykle pojedynczy.

Okwiat ten składa się z trzech zewnętrznych oraz trzech wewnętrznych listków. Płatki w zależności od odmian, mogą być jedno lub wielobarwne, posiadać plamy lub przebarwienia oraz bardzo różne kształty począwszy od prostych, aż do fantazyjnie powyginanych i postrzępionych jak np. tulipany papuzie.

Są również odmiany tulipanów, których pełne kwiaty, posiadają dużą liczbę płatków np. tulipany peonowe.

Z pędu wyrasta do pięciu zielonych, podłużnych liści, które niekiedy mają na powierzchni przebarwienia lub obwódki innego koloru np. tulipany Fostera.

Rozmnażanie – pozyskiwanie tulipanów

Nowe rośliny do nasadzeń uzyskuje się przez oddzielenie cebul przybyszowych, które co roku przyrastają do cebuli pierwotnej.

Proces pozyskiwania nowych cebul rozpoczyna się, gdy tulipany przekwitną – koniecznie trzeba usunąć resztki kwiatów, czyli wykonać zabieg ogławiania.

W tym czasie odbywa się rozwój cebul: gromadzenie zapasów oraz wytwarzanie cebul przybyszowych. Odpowiednie warunki pozwolą na wytworzenie większej ilości, zdrowych cebul przybyszowych.

Nie należy usuwać liści, ponieważ poprzez fotosyntezę mają one wpływ na powstanie cebul przybyszowych. Rośliny pozostawione w takim stanie w glebie, należy podlewać, aż do czasu, gdy również liście obumrą i staną się żółte. Powinno nastąpić to na przełomie czerwca i lipca. Wtedy należy wykopać cebule z ziemi, najlepiej w pogodny dzień, kiedy gleba jest sucha.

Teraz rozpoczyna się okres przechowywania cebul, który powinien przebiegać tak, aby we wrześniu lub październiku były gotowe do wysadzenia na miejsce stałe do gruntu w ogrodzie.

Najpierw należy wykopane cebule oczyścić z ziemi i oddzielić od cebuli matecznej.

Następną, bardzo ważną czynnością jest dokonanie szczegółowego przeglądu roślin pod kątem ich wyglądu, usuwając egzemplarze z oznakami chorób, miękkie i uszkodzone. Nie warto zatrzymywać cebul z przebarwieniami, albo plamami, również zwiędniętych lub wyschniętych i bez zewnętrznych łusek okrywających.

Zdrowe cebule należy umieścić w ciepłym, suchym, zacienionym i przewiewnym pomieszczeniu, najlepiej w perforowanych pojemnikach. W takich warunkach, owiewane przez powietrze nie będą narażone na gnicie, co pozwoli na uzyskanie dużej ilości zdrowych cebul. Zalecana temperatura to ok 25ºC na początku, a 20ºC pod koniec okresu przechowywania. Pomimo zapewnienia takich warunków, warto co jakiś czas przejrzeć cebule, aby w porę wyeliminować egzemplarze z oznakami pleśni lub zgnilizny.

Jeżeli nie posiadamy roślin z poprzedniego roku, pozostaje zakup nowych cebul. Ponieważ większość odmian tulipanów, a jest ich ogromna ilość dostępna w handlu, przystosowanych jest do uprawy w naszych warunkach klimatyczno – glebowych, więc nie powinno być kłopotów z doborem odpowiednich do naszego ogrodu lub uprawy w pojemnikach. Również w tym wypadku należy wybierać egzemplarze zdrowe, bez jakichkolwiek uszkodzeń i oznak chorobowych.

Wymagania

Tulipany to rośliny, które przy uprawie gruntowej, nie mają specjalnie wysokich wymagań odnośnie temperatury oraz gleby.

W przypadku uprawy tulipanów w mieszkaniu, pojemniki z roślinami mogą znajdować się w półcieniu, koniecznie w chłodnym pomieszczeniu. Wysoka temperatura skraca czas kwitnienia kwiatów.

Natomiast nie bez znaczenia dla jakości uprawianych roślin w gruncie i pod osłonami jest światło. Tulipany najlepiej rozwijają się na stanowiskach nasłonecznionych. Dlatego warto wybrać takie miejsce, gdzie bez przeszkód w ciągu całego dnia docierają promienie słoneczne.

Gleba do uprawy powinna mieś odczyn obojętny (pH ok 6,6 -7,2), powinna to być żyzna, bogata w składniki odżywcze i przepuszczalna gleba. Tulipany nie znoszą wilgoci.

Sposoby uprawy tulipanów

Najogólniej kwiaty te uprawia się w gruncie, pod osłonami – w szklarniach lub namiotach foliowych oraz w pojemnikach umieszczonych w pomieszczeniach, na balkonach lub tarasach.

Najpopularniejsza amatorska forma uprawy odbywa się na rabatach, w przydomowych ogrodach lub na działkach. Szczególnie można polecić uprawę tulipanów w ogrodach skalnych, z powodu panujących tam idealnych, dla tych roślin warunków wilgotności gleby.

W każdym z tych sposobów, nie zaleca się pozostawiać cebul po okresie wegetacji w ziemi - na rabacie lub w skrzynce. Oczywiście istnieją odmiany, które można po przekwitnięciu zostawić w ziemi. Jednak, nawet takie cebule, najlepiej co roku wykopywać i wykonać zabiegi opisane powyżej. Takie postępowanie gwarantuje, że z każdym razem będą na rabatach zakwitać zdrowe i piękne kwiaty tulipanów.

Uprawa gleby na rabacie

Pierwszym krokiem uprawy tulipanów jest przygotowanie miejsca na rabatę. Tulipany w tym samym miejscu mogą być sadzone nie dłużej niż 3 - 4 lata.

Zabiegi uprawowe, należy wykonać starannie, co zabezpieczy dobre warunki do rozwoju kwiatów.

Prace należy rozpocząć od usunięcia chwastów. Można wykonać to mechanicznie, wyrywając rośliny wraz z ich częściami podziemnymi, co zapobiegnie ich odrastaniu. Skuteczne będzie też zastosowanie środków chwastobójczych.

Kolejną czynnością jest spulchnienie gleby, trzeba ją przekopać na głębokość szpadla, dodając w zależności od rodzaju gleby, piasku do gleby ciężkiej lub kompostu do gleby lekkiej. Zabieg poprawi jej strukturę.

Jeżeli w miejscu przeznaczonym na rabatę jest nieodpowiednia gleba do uprawy tulipanów, można wykopać odpowiedniej wielkości doły, które należy napełnić odpowiednio przygotowaną mieszanką, złożoną z ziemi ogrodowej, kompostu i piasku.

Ważne, aby na rabacie nie było mokro. Przed wykonaniem sadzenia, glebę można zasilić wolno działającym nawozem mineralnym, wysiewając go ok. 50 g/m².

Do tak przygotowanej gleby można przystąpić do sadzenia cebul.

Przygotowanie cebul

Jednak przed posadzeniem cebul na rabacie, warto zabezpieczyć je przed porażeniem chorobami grzybowymi. Ponieważ do tego celu stosuje się środki chemiczne, koniecznie należy zastosować się do zaleceń zawartych w instrukcji ich użytkowania.

Do przeprowadzenia zabiegu tzw. zaprawiania cebul tulipanów, można polecić środki zawierające Kaptan lub Topsin.

Sadzenie cebul

Po przygotowaniu rabaty oraz cebul można przystąpić do ich sadzenia.

Najodpowiedniejszy okres sadzenia cebul tulipana to trzecia dekada września i pierwsza połowa października. Rośliny zasadzone w tym czasie będą miały dostatecznie dużo czasu na ukorzenienie się przed nadejściem zimy.

Po wykonaniu dołka, umieszcza się w nim cebulę, tak by zawiązki pędów skierowane były do góry. Następnie należy zasypać dołek, a ziemię dokładnie ugnieść, aby usunąć z niego powietrze.

Głębokość na jaką należy zakopać cebulę oraz rozstaw zależy od jej wielkości. Przyjmuje się, że głębokość nasadzenia to trzy razy wysokość cebuli. W przypadku, gdy przewiduje się, że cebule pozostaną na kolejną zimę w ziemi, cebule sadzi się głębiej.

Również w przypadku gleb lekkich cebulę sadzi się głębiej niż w glebie ciężkiej. Natomiast odstępy między nimi zależą od wielkości jaki może osiągnąć kwiat i wynoszą od 10 do15 cm.

Aby, osiągnąć jak najlepszy efekt kompozycji kwiatów na rabacie, najlepiej wykonać nasadzenia nieregularnie.

W sklepach ogrodniczych można nabyć specjalne sadzarki do roślin cebulowych, które bardzo ułatwią wykonanie tej czynności.

Jeżeli cebule zostały kupione w sklepie, aby nie dopuścić do ich wysuszenia, nasadzenia należy dokonać jak najszybciej.

Po posadzeniu cebul rabatę należy obficie podlać.

W celu zabezpieczenia składników pokarmowych, zaleca się, aby w kilka tygodni po posadzeniu cebul zasilić podłoże nawozem wieloskładnikowym. Zabieg ten jest szczególnie zalecany, w kolejnych latach wegetacji roślin w tym samym miejscu, ponieważ gleba może być już pozbawiona tych składników.

Dodatkowo warto też podłoże zasilić kompostem oraz przekopać (spulchnić).

Zimowanie cebul w gruncie

Po posadzeniu cebul, trzeba zadbać o prawidłową wilgotność podłoża. Ziemie należy systematycznie podlewać, ale tylko w przypadku braku opadów, tak aby była lekko wilgotna. Wraz z pierwszymi przymrozkami należy zaniechać podlewania.

W tym czasie, dla bezpieczeństwa cebul, trzeba je zabezpieczyć przed przymrozkami. Jednak, należy pamiętać, że do prawidłowego rozwoju cebul, wymagana jest niska temperatura. Dlatego warstwa ściółki na rabacie kwiatowej nie powinna być zbyt “szczelna”.

Najlepiej wykorzystać do tego celu drobną korę lub torf, którymi obsypuje się glebę na grubość ok. 3 cm. Taka warstwa zabezpieczy grunt przed przemarzaniem, pozwoli zminimalizować gwałtowne wahania temperatury, a w początkowym okresie wiosny, nie dopuści do nadmiernego nagrzewania gleby, pozwoli zatrzymać wilgoć i znacznie ograniczy ilość chwastów.

Ważny jest termin wykonania ściółkowania. Najlepiej wykonać ten zabieg, gdy wierzchnia warstwa gleby, delikatnie zamarznie. Cienką warstwę kory lub torfu można pozostawić na rabacie na wiosnę i lato. Jeżeli ściółkę stanowiły inne materiały np. gałęzie sosny lub świerku, albo słoma, należy usunąć je na początku wiosny.

Pielęgnacja tulipanów

W okresie zimowym, po wykonaniu ściółkowania, praktycznie nie przeprowadza się szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych na rabatach z tulipanami. Na wiosnę, po ukazaniu się pąków oraz krótko przed zakwitnięciem roślin, należy zasilić rośliny nawozem azotowym. W okresie kwitnienia należy rośliny podlewać, istotne, aby woda dostawała się do gleby bez zraszania pędów tulipanów.

Zabieg wykonuje się tylko w wypadku braku opadów atmosferycznych, za dużo wody nie służy tulipanom.

Również w tym czasie nie wolno dopuścić do rozwoju chwastów na rabacie.

Choroby i szkodniki tulipanów

Rośliny te atakowane są przez choroby grzybowe oraz wirusowe. Dlatego warto zastosować zapobiegawczo odpowiednie preparaty oraz środki, które zminimalizują możliwość wystąpienia chorób. Ważne, aby ze względów bezpieczeństwa dokładnie stosować się do instrukcji ich używania. W przypadku wystąpienia oznak chorób, najszybciej jak to możliwe należy wyeliminować oraz spalić rośliny zarażone.

Tulipany są bardzo podatne na groźną dla nich szarą pleśń tulipana (Botrytis tulipae). Choroba charakteryzuje się ona drobnymi, okrągłymi, szarymi lub brązowymi plamami, które następnie pokrywają się szarym, pylistym nalotem. Plamy bardzo szybko pokrywają liście, pędy, a niekiedy nawet kwiaty. Najczęściej atakuje w okresie kwitnienia tulipanów. Do zwalczania choroby można stosować np. preparaty Kaptan 50 WP lub Miedzian 50WP. W celu niedopuszczenia do powstania choroby należy utrzymywać odpowiednią wilgotność podłoża.

Z kolei cebule atakowane są przez suchą zgniliznę cebul – fuzariozę (Fusarium oxyporum ssp. Tulipae). Choroba występuje w okresie przechowywania cebul, zwłaszcza w nieodpowiednich warunkach. Objawami choroby są brunatne plamy występujące na cebulach, które stają się miękkie oraz wydają nieprzyjemny zapach. Cebule zapobiegawczo powinno się zaprawić Kaptanem, a w przypadku wystąpienia oznak choroby dokonać oprysku jak w przypadku szarej pleśni.

Chorobą wirusową, która atakuje tulipany to pstrość tulipana – chorobę rozprzestrzeniają mszyce, które należy w uprawach tulipana bezwzględnie zwalczać, a zarażone rośliny usuwać i palić. Jej objawy to wielobarwne plamy i smugi umiejscowione na płatkach kwiatów oraz mozaika na liściach. Co prawda choroba powoduje bardzo ciekawy wygląd zarażonych kwiatów, jednak cebule pochodzące od chorych roślin są słabe, a kwiaty powstałe z nich mają ograniczoną siłę wzrostu.

Szkodnikami tulipanów są nicienie oraz myszy polne oraz norniki.

Szkodliwe działanie myszy i norników jest widoczne w glebie, ponieważ wykonują one korytarze, podgryzając przy okazji cebule, co powoduje więdnięcie roślin. Można je zwalczać np. poprzez zastosowanie trutki.

Nicień – niszczyk zjadliwy (Ditylenchus dispaci) atakuje zarówno część nadziemną, powodując jasnozielone pręgi i plamy, a także cebulę rośliny, gdzie widoczne są również pręgi i plamy, lecz w kolorze brązowym. Najlepiej chore rośliny usunąć i zniszczyć.

Zastosowanie kwiatów

Tulipany uprawiane są na rabatach, skalniakach, tarasach i balkonach, czyli praktycznie występują bardzo często w naszym otoczeniu. Tworzone są z nich kompozycje w wazonach, które ładnie dekorują pomieszczenia i dodają im uroku. Tak więc tulipany nadają się zarówno do uatrakcyjnienia otoczenia na zewnątrz budynków, jak i wnętrz naszych domów.

Tulipany na zdjęciach

Polecamy
Newsletter - bądź na bieżąco
Co tydzień znajdziesz w naszym portalu
nowe, ciekawe artykuły.

Zapisz się na nasz bezpłatny Newsletter,
a co tydzień prześlemy Ci informację
o nowościach na naszej stronie.
Mój adres email:
Zgadzam się z Polityką Prywatności.
Pamiętaj - nigdy, nikomu nie udostępniamy Twojego adresu email!
Polecamy artykuły
Piwonie – kwiaty które upiększą każdy ogród

Piwonie – kwiaty które upiększą każdy ogród

Piwonia (Paeonia) to od wieków uprawiany w Chinach kwiat... » ...więcej
Jak stworzyć ogród marzeń w jeden sezon

Jak stworzyć ogród marzeń w jeden sezon

Jeśli marzysz o dojrzałym ogrodzie, a Twój jest jeszcz... » ...więcej
Jak ogrodzić posesję lub ogród?

Jak ogrodzić posesję lub ogród?

Wykonanie ogrodzenia może być zdecydowanie łatwiejsze,... » ...więcej
Jak przygotować ogród do zimowego snu?

Jak przygotować ogród do zimowego snu?

Jesień to czas przycinania żywopłotów i krzewów, wal... » ...więcej
Ogród latem – zadbaj nie tylko o maszyny

Ogród latem – zadbaj nie tylko o maszyny

Lato za pasem – coraz więcej czasu spędzamy w ogr... » ...więcej
Odśnież swój ogród szybko i bezpiecznie

Odśnież swój ogród szybko i bezpiecznie

Zima to jedna z najpiękniejszych pór roku. Śnieżny pu... » ...więcej
Ogród bez zbędnego hałasu

Ogród bez zbędnego hałasu

Każdy ogród powinien być azylem spokoju, w którym z przyjemnością spędzamy wolny czas. Jed... » ...więcej
Ogród dla malucha

Ogród dla malucha

Wiosna zaczęła się już pełną parą, co najbardziej widać po dzieciach, wytęsknionych świ... » ...więcej
Polecamy porady
Na co zwrócić uwagę kupując tulipany?

Na co zwrócić uwagę kupując tulipany?

Dokonując zakupu kwiatów w doniczce, należy... » ...więcej
Jak rozmnaża się tytoń ozdobny?

Jak rozmnaża się tytoń ozdobny?

Tytoń ozdobny, łacińska nazwa Nicotiana alata, to jedn... » ...więcej
Jak rozmnożyć piwonie?

Jak rozmnożyć piwonie?

Na przełomie sierpnia i września, można dokonać podziału karp tej byliny. To najlepszy c... » ...więcej
Jak podlewać dalie?

Jak podlewać dalie?

Dalie w całym okresie wegetacji wymagają systematycznego podlewania, zwłaszcza w okresach susz... » ...więcej
Jak  podlewać storczyki?

Jak podlewać storczyki?

Fot. Info-Ogrody Storczyki źle znoszą nadmiar wody. Woda pozostawiona w podstawce lub... » ...więcej
Jak pozbyć się brudu na grillu?

Jak pozbyć się brudu na grillu?

Koniec zimy, a więc wkrótce sezon grillo... » ...więcej
Jak sadzić rośliny po hartowaniu do gruntu?

Jak sadzić rośliny po hartowaniu do gruntu?

Hartowanie roślin uodparnia je na niskie temp... » ...więcej
Dmuchany basen w ogrodzie – jak o niego zadbać

Dmuchany basen w ogrodzie – jak o niego zadbać

Tego typu basen jest łatwy w montażu. Aby za... » ...więcej
Strona główna - Aktualności - Rośliny ogrodowe - Architektura ogrodu - Pielęgnacja ogrodu - Sprzęt ogrodniczy - Forum - Mapa strony - Tagi - Polityka prywatności i cookies
Przepisy czytelników Samochody Budownictwo Ogrzewanie Ogrody Kuchnia