U Pani Ewy  Fot. Maciek

Ponieważ magnolie występują jako niewielkich rozmiarów krzewy oraz wysokie drzewa, więc można je spotkać zarówno w małych przydomowych ogródkach, a także w dużych, miejskich parkach.

Na terenie Polski, ze względu na niezbyt sprzyjające warunki atmosferyczne dla tych roślin – występowanie niskich temperatur, ich uprawa wymaga zachowania pewnych zasad.

Można je sadzić zarówno bezpośrednio do gruntu, jak również w dużych donicach lub skrzynkach i wtedy stanowią niekwestionowaną ozdobę tarasów i balkonów.

Najlepsze stanowisko

Magnolie nie lubią być przesadzane, dlatego bardzo ważne jest dobranie takiego stanowiska, które spełni wszystkie wymagania, zarówno termiczne, jak i glebowe.

Ponieważ magnolia nie jest w pełni mrozoodporna, dla jej prawidłowego rozwoju warto wybrać miejsce, gdzie będzie zabezpieczona przed spadkami temperatury.

Najlepiej, aby stanowisko było słoneczne lub w niewielkim cieniu. Rośliny posadzone w cieniu słabo kwitną.

Dobrym miejscem jest stanowisko usytuowane przy południowej ścianie budynku, dodatkową osłonę przed zimnymi wiatrami mogą stanowić inne rośliny np. iglaki.

Jednak w nawet najlepiej osłoniętym miejscu, w przypadku dużych spadków temperatury, pąki lub kwiaty narażone są na uszkodzenia. Dotyczy to zarówno roślin młodych, jak również starszych.

Sadząc roślinę, z uwagi na jej możliwości rozrostu, należy zabezpieczyć odpowiednią ilość miejsca. Do ogrodów, gdzie nie ma go za dużo nadają się mniejsze odmiany, które dorastają do 2,5 – 3 metrów wysokości.

Wymagania glebowe

Magnolie nie zadowolą się byle jakim podłożem. Nie lubią ziemi zwięzłej oraz piaszczystej. Na glebach zasadowych nie chcą rosnąć i chorują.

Powinna to być gleba przepuszczalna, żyzna , o odczynie lekko kwaśnym (pH 5 - 6).

Jeżeli w naszym ogrodzie nie ma takiej, to należy ją przystosować mieszając glebę rodzimą z torfem albo kompostem lub obornikiem.

Sadzenie magnolii

Do sadzenia najlepiej użyć gotową sadzonkę, z dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym.

Zaleca się używać sadzonek, wyprodukowanych w pojemnikach, ponieważ jest większa szansa na dobre przyjęcie się rośliny w glebie.

Najlepszym terminem sadzenia jest wiosna, miesiące kwiecień – maj. Roślina wtedy nie powinna przemarznąć, a ponadto można stwierdzić jak się rozwija.

W przypadku sadzenia jesiennego, koniecznie trzeba dokładnie zabezpieczyć sadzonkę przed przemarznięciem.

Sadzonka magnolii powinna być posadzona na takiej głębokości, na jakiej rosła do tej pory, nie głębiej. Korzenie magnolii są kruche i znajdują się płytko, dlatego nie należy zbyt mocno ugniatać ziemi wokół sadzonki, ponieważ można je uszkodzić.

Po posadzeniu roślinę obficie podlać, a podłoże okryć korą lub torfem. Okrywa zabezpieczy korzenie przed mrozem, a ponadto utrzyma odpowiednią wilgotność podłoża i ograniczy rozwój chwastów.

Zabiegi pielęgnacyjne

Magnolia nie wymaga specjalnie wielu zabiegów uprawowych.

Trochę więcej jest ich na początku uprawy, wciągu pierwszych dwóch - trzech lat.

Nie można dopuścić do przesuszania gleby, ponieważ rośliny źle znoszą brak wody.

Tak więc trzeba pamiętać o systematycznym nawadnianiu, pomocne jest okrycie gleby korą lub torfem.

Przed zimą trzeba koniecznie zabezpieczyć korzenie przed przemarzaniem, dodatkową okrywą o grubości ok. 30 cm z gałęzi lub kory, a ponadto warto zabezpieczyć gałęzie rośliny słomą lub workiem jutowym.

Starsze rośliny już nie wymagają okrywania gałęzi, jeżeli rosną w miejscu osłoniętym przed wiatrem.

Od marca do lipca kilkakrotnie zasilamy roślinę nawozami wieloskładnikowymi (np.Azofoską), a jeszcze lepiej jednorazowo, na przełomie marca i kwietnia nawozem o spowolnionym działaniu.

Nawozy, których składnikiem jest azot, stosujemy tylko w okresie wiosennym, ponieważ azot osłabia odporność rośliny na niskie temperatury. Można również zastosować specjalny, kwaśny nawóz np. do iglaków.

Ważny jest również odczyn gleby, który należy kontrolować. Oznaką wzrostu wapnia w podłożu są żółknące liście oraz zamieranie korzeni. Należy wtedy zakwasić glebę dodając np. kwaśny torf.

W związku z płytkim systemem korzeniowym magnolii, nie wolno przekopywać ziemi w pobliżu rośliny, jedynie delikatnie spulchniać.

Przesadzanie roślin jest zabiegiem bardzo ryzykownym. Płytki i delikatny system korzeniowy bardzo łatwo można uszkodzić. Rośliny po takim zabiegu długo chorują i trudno dochodzą do siebie. Starszych egzemplarzy nie należy przesadzać.

Nie zaleca się również przeprowadzać zabiegu cięcia roślin, które powoduje, że roślina wypuszcza nowe pędy jednoroczne, które w pierwszym roku nie zakwitają.

Jeżeli jednak przeprowadzono cięcie, na przykład po to, aby uformować roślinę, to jego konsekwencją będzie opóźnienie, albo ograniczenie kwitnienia. Miejsca po cięciu trzeba zabezpieczyć odpowiednim preparatem.

Usuwa się tylko pędy przemrożone, uschnięte lub chore.

Choroby i szkodniki

Magnolie pomimo zachowania zasad ich uprawy, mogą być atakowane przez choroby.

Choroby bakteryjne

Na liściach widoczne są czarne, drobne plamki. Liście żółkną i deformują się. Pędy czernieją i zamierają. Wszystkie zarażone elementy rośliny usunąć i spalić, pozostałą część opryskać kilkakrotnie Miedzianem 50 WP.

Choroby grzybowe

Na powierzchni liści pojawiają się plamy i przebarwienia, liście deformują się. Na działanie grzyba narażone są również kwiaty. Chorą roślinę należy opryskać środkiem grzybobójczym.

Aby ograniczyć możliwość powstania chorób grzybowych, należy podlewać ziemię, nie polewając samej rośliny.

Ponadto opadłe liście, gromadzące się pod rośliną, dokładnie zgrabić i najlepiej spalić.

Magnolie mogą być atakowane również przez:

• mszyce, które usadawiają się na wierzchołkach pędów oraz na liściach, wysysają soki z rośliny. Miejsca, gdzie żerują pokryte są mszycami i lepką substancją, a liście ulegają deformacji. Te elementy rośliny, które są najmocniej zaatakowane, najlepiej usunąć, a następnie opryskać roślinę jednym z preparatów do zwalczania mszyc np. Pirimix AE.
• przędziorki, najczęściej atakują od maja do sierpnia, a ich obecność objawia się mozaikowym przebarwieniem górnej strony liści. Pod spodem liści widoczna pajęczynka i drobne pajączki. Liście usychają i opadają, koniecznie trzeba je usunąć i spalić. Na przełomie maja i czerwca zastosować oprysk np. preparatem Nissorun 050 EC- 0,1%.
• norniki i myszy, które poprzez swoje działanie mogą uszkodzić korzenie roślin i dolną część rośliny, obgryzając je. Powstałe w ten sposób rany koniecznie zabezpieczyć smarując je maścią sadowniczą lub zamalowując farbą emulsyjną z dodatkiem np. Topsinu 1%.

Wskazówki uprawowe

W czasie uprawy magnolii mogą ponadto wystąpić problemy powodowane różnymi przyczynami.

• Podatność na przemarzanie, może byś spowodowane przenawożeniem rośliny nawozami posiadającymi w swoim składzie azot.
• W przypadku złego odczynu gleby lub jej nadmiernego przesuszenia może wystąpić chloroza liści – zanik chlorofilu, pojawiają się na nich żółte lub białe plamy.
• Jeżeli roślina otrzyma zbyt dużą dawkę nawozu, może nastąpić osłabienie jej wzrostu, a oznaką przenawożenia jest brunatnienie liści.
• Słabe zabezpieczenie rośliny w okresie niskich temperatur i przemarznięcie pąków kwiatowych, najprawdopodobniej będzie przyczyną niekwitnienia magnolii.

Dobór odmiany do uprawy

Magnolie różnią się głównie wielkością. Niektóre, są to właściwie drzewa osiągają wysokość ponad 5 m i nadają się do sadzenia w parkach oraz dużych ogrodach.

W przypadku ogrodów przydomowych lub działek najlepiej wybrać odmiany mniejsze, które dorastają do 5 m.

Natomiast, jeżeli nie dysponujemy odpowiednią powierzchnią, można zasadzić odmiany, których maksymalna wysokość nie przekroczy 2,5 m.

Takie odmiany można zasadzić nawet w odpowiednio dużej donicy na balkonie lub tarasie. Trzeba tylko odpowiednio zabezpieczyć korzenie przed niskimi temperaturami.

Ponadto magnolie różnią się między sobą kolorem i wielkością kwiatów, oraz terminem kwitnienia.

Tak więc, dobierając odmianę do uprawy należy kierować się powierzchnią jaką zamierzamy przeznaczyć pod magnolie.

Warto również zastanowić się jakie kolory oraz wielkość kwiatów będą pasować do roślin rosnących w ich otoczeniu, nie bez znaczenia jest termin kwitnienia magnolii, najwcześniejsze zakwitają w marcu, późne w czerwcu. Kwiaty mogą być różowe, białe, kremowe, żółte.

Istnieje wiele odmian tych roślin, które dobrze znoszą warunki klimatyczne w naszym kraju. Większość tych odmian zakwita wiosną, kiedy pędy nie wytworzyły jeszcze liści.

Ponieważ z reguły są to rośliny niezbyt wysokie – do 5m, więc doskonale nadają się do uprawy w ogrodach przydomowych.

Rośliny wysokie najlepiej sadzić pojedynczo, natomiast niższe w grupie.

Warto wybierać odmiany o różnych terminach kwitnienia, wtedy wydłuży się całkowity czas, w którym te piękne kwiaty będą ozdobą naszego ogrodu.

Najpopularniejszym gatunkiem spełniającym warunki do uprawy w ogrodach przydomowych jest Magnolia soulangiana zwana pośrednią.

Istnieje wiele jej odmian, które różnią się wielkością, mogą mieć formę krzewu lub drzewa.

Warte polecenia z tej grupy są odmiany:

• „Alexandriana”, której bladoróżowe kwiaty wielkości ok.12 cm pojawiają się w kwietniu – maju, osiąga do 5 m wysokości
• „Speciosa”, o dużych, do 25 cm białoróżowych kwiatach, kwitnie w maju, dorasta do 5m
• „Rustica Rubra”, zakwita w kwietniu – maju, ma nieco mniejsze do 15 cm różowo-purpurowe kwiaty i dorasta do 4 m

Można również zainteresować się mniejszym gatunkiem Magnolii stellata, dorastającym 2 – 2,5 m.

• odmiana „Rosea”, o jasnoróżowych kwiatach wielkości ok. 8 cm, kwitnąca w kwietniu.

W grupie roślin tej wielkości znajdują się również między innymi magnolie z gatunków:

• liliflora odmiany „Nigra", kwiaty ciemno-purpurowe, która kwitnie w maju i czerwcu,
• oraz magnolia "George Henry Kern" z ciemno-różowymi kwiatami, jedna z najwolniej rosnących odmian.

Do większych ogrodów można polecić magnolię tripetala „Kobus” bardzo odporną na mróz, która osiąga ponad 10 m wysokości.